Åsa Linderborg "Nikt mnie nie ma"
06.06.2020 r.
ÅSA LINDERBORG
„NIKT MNIE NIE MA”
„Uspokajałam go, zapewniając, że nie zamierzam być czwartym pokoleniem kobiet w linii zstępnej od Jarosławia do Uppsali, które powierzyłyby ojcu główną odpowiedzialność za dzieci. Za swoje córki.”
Takie zobowiązanie złożyła swojemu ojcu Leifowi Anderssonowi jego dorosła córka Åsa. Wniosek swój wysnuła na podstawie wspomnień z własnego życia od wczesnego dzieciństwa aż do pełnoletności. Bohaterka utworu wychowywała się w rodzinie niepełnej. Matka opuściła ją i swojego męża, kiedy dziewczynka miała kilka lat i już nigdy się córką nie interesowała. Leif Andersson był robotnikiem. W Zakładach Metalurgicznych pracował jako hartownik stali. Ciężko przeżył fakt, że żona odeszła i założyła rodzinę z innym mężczyzną. Czuł się człowiekiem nieszczęśliwym, opuszczonym i wzgardzonym. Mimo to, nigdy nie oskarżał byłej żony. Opiekę nad dzieckiem sprawował najlepiej jak potrafił. Jego wiedza w tym kierunku była skromna. Czas, który należało poświęcić dziecku ograniczały obowiązki zawodowe oraz jego alkoholizm. Dziecko w tych warunkach nie miało zapewnionej należytej opieki rodzicielskiej. Kiedy Åsa dorasta, wiele faktów z życia własnego i ojca rozumie inaczej niż w dzieciństwie. Mimo wszystko jednak, te trudne wczesne lata życia ukształtowały serdeczną więź córki z ojcem. Dorosła Åsa doskonale rozumie, że jej ojciec nie całkowicie z własnej winy nie zapewnił dziecku dobrego wychowania. Po prostu inaczej nie potrafił. Nie oskarża go nigdy o zaniedbania, a za to co było dobre jest mu wdzięczna. Dorosła Åsa jest osobą wykształconą, ma pracę, rodzinę; męża i dzieci. Jest szczęśliwa. Sprawiedliwie oceniając koleje własnego życia mówi: „Chciałabym móc powiedzieć jemu i całemu światu, jaka jestem dumna ze swojego taty.” Ale mając na uwadze dobro własnych dzieci, nigdy nie pozwoliłaby, by je wychowywał ktoś inny.
Przesłanie powieści można odebrać jako ostrzeżenie przed podejmowaniem pochopnych decyzji o rozwodach wśród młodego pokolenia. Czy przepadkiem rozwód rodziców nie przynosi poprawy sytuacji w życiu dorosłych kosztem olbrzymiej krzywdy wyrządzonej własnym małoletnim dzieciom?
Antonina Podolak – DKK w Józefowie
